til månen ...

Samlagetoslo 2012

Kvifor er eg ikkje meir som sola? undrar månen.

Når sola skin, er alle glade.Dei dansar og ler og spring imot kvarandre.

Når eg skin, blir det stilt.Dei syng triste songar og tenkjer på reiser som ikkje blei av.

Kvifor stilnar leiken når eg kjem fram? skriv månen i diktboka si.

Eg òg lyser, tenkjer månen. Eg lyser om natta, i augo til katten og i det blanke tjernet.

Utan å brenne som sola. Utan å skremme som det bråsinte lynet.