Post on 17-Feb-2016
description
Heit - Pake
jaar
in voge lv lucht . . .Een bewogen leven
23 januari 1919 - 27 januari 2009
3
Voorwoord
Op 23 januari 2009 is Heit/Pake 90 jaar
geworden.
Het idee was om hem voor zijn verjaardag
een mooi album aan te bieden met foto’s,
verhaaltjes en leuke herinneringen.
Nu is hij toch nog plotseling overleden en
heeft hij helaas geen kans meer gehad om
het album te kunnen bekijken.
De vraag was in eerste instantie, moeten we
er mee doorgaan of niet?
Het leek erg jammer om er nu mee op te
houden, en het voelde toch goed om het
af te maken. Houd bij het lezen wel reke-
ning met het feit dat dit album voor zijn
verjaardag bestemd was. De teksten zijn zo
gelaten.
Al met al is het een prachtig album gewor-
den met bijdragen van vele familieleden.
Het doet je lachen, het doet je genieten. Er
komen allemaal herinneringen boven die je
aan hem doen denken.
Het is een mooi eerbetoon aan Heit/Pake,
en een bijzonder familiebezit voor iedereen.
4
5
Lieve Heit, Pake,
Met liefde bieden wij je dit boek aan ter gelegenheid van je 90e verjaardag.Hierin hebben we allerlei leuke momen-ten en herinneringen vastgelegd. Na-mens alle kinderen, klein- en achterklein-kinderen van harte gefeliciteerd en veel lees- en kijkplezier toegewenst.
Al die bêrn.
23 januari 2009
6
Personalia
Geboren: Wijhe - 23 januari 1919
Volledige naam: Johannes Gerardus Nijenhuis
Zoon van: Johan Nijenhuis en Johanna Kemperman
Broers en zussen: 5 broers, 7 zussen
Opgegroeid in: Kuinre
Johan ontmoet zijn Albertje (Groenendal) in de oorlog in St. Nicolaasga op het ijs.
Ze zijn getrouwd op 27 juni 1946 in Langweer.
De bruiloft was in St. Nicolaasga in ”Het Witte Huis”
14 kinderen: 7 jongens en 7 meisjes, van oudste naar jongste: Johan, Albert, Hanneke,
Sybrand, Gerard, Rika, Herman, Jannie, Alie, Bettie, Eduard, Marjan, Jos, Irene.
Het werk: als boerenknecht in diverse plaatsen
1964: fabrieksarbeider bij de Houtmolen later overgegaan in Groot Houthandel.
Tot zijn 63e
Hobbies:
Televisie kijken, puzzelen, lezen
7
Hoogte- en dieptepunten
Hoogtepunten:
•Na het zakken voor het rij-examen kwam er een nieuwe brommer: een Berini M21
Het monster reed zo hard dat hij zei: “It ding ryd sa hurt dat it hier my ut de kop skoart”
De brommer stond in de gang onder een laken.
•De eerste verkering van zijn oudste dochter: “Is ‘m dat, dat lytse mantsje?”
•Vakanties: de eerste op de brommer naar oom Piet – wel om de beurt met zo’n groot gezin!
•De eerste auto: FK-13-91 (een witte Opel)
Dieptepunten:
•Reuma op 30-jarige leeftijd
•Maagoperatie Mem
•Zorgen om de kinderen
•Hartblok gevolgd door hartoperatie in Groningen
•Mem wil niet meer meerijden in de auto na laatste ongeluk
•Overlijden Hanneke
•Overlijden Michael
•Overlijden Mem
•Net voor 90e verjaardag verblijf in het ziekenhuis
“It ding ryd sa hurt dat it
hier my ut de kop skoart”
8
Dagelijkse dingetjes
Het gezin, groot maar gezellig!
Werken, werken, werken….
Fietsen opknappen – banden plakken
Brommers repareren en daarna kwamen de
auto’s
Na het brommertijdperk begon de auto in
zicht te komen. Eerst de Opel Record, hierna
nog diverse exemplaren die regelmatig
slooponderdelen nodig waren.
Vooral toen de jongens ook sloopauto’s
kregen.
Boodschappen bij de Aldi in Emmeloord
– eerst wachten in de rij tot je naar binnen
mocht. Dan levensmiddelen inslaan voor 16
mensen.
Krantenwijk
Tasja – de erfenis van Marjan
Wat was het geval?
9
“Heit kwam dan wel eens
zeer vrolijk thuis.”
De eerste verkering!Toen de eerste verkering in huis kwam (Bouke) begon er ook voor Heit een ander tijdperk. Als
Heit Hanneke weer eens een keer op moest halen (…...)
Trouwens een borrel lustte hij zeker wel. Als er een coaster gelost was op het werk trakteerde
de kapitein op een borrel. Heit kwam dan wel eens zeer vrolijk thuis.
En dat gebeurde vaker dan eens.
28-08-911976
10
Hij had de verkeerde terugweg genomen
en was helemaal om Sneek heen gereden:
hij had geen idee waar hij was.
Pas toen hij de weg had gevraagd, werd
hem duidelijk wat hij fout had gedaan.
Herman
Toen Heit nog de trotse bezitter van een
Eend was, begaf de carburateur het weer
eens.
Een telefoontje naar de sloperij;
deze had nog wel een carburateur liggen.
de sloperij was in Emmeloord en Heit
besloot met de fiets te gaan , Maar Herman
had een ander idee; spring maar achterop
de motor.
zo gezegd, zogedaan.
En Heit genoot volop.
Jannie
Het wel en wee van Heits gezondheid –
daarvan kan Jannie meepraten.
Heel onschuldig wordt er een afspraak
gemaakt: de ene keer loopt het uit op 4 ver-
volgafspraken; de volgende keer ga je daar
weer vanuit en dan houden ze je 4 uren
vast in het ziekenhuis. Waarna we weer
naar huis worden gestuurd met het gezeg-
de “meneer heeft geen klachten, dus verder
onderzoek vinden we niet noodzakelijk”.
Bijna een jaar is er niks aan de hand, vervol-
gens vindt de huisarts dat er maar weer een
afspraak gemaakt moet worden en ja hoor:
verscheidene onderzoeken en 5 uur! Later:
Jannie gaat alleen naar huis en Heit blijft
achter in het ziekenhuis.
Wordt vervolgd….
Heit was ook wel inventief. Hij maakte van
een oude stofzuigermotor een slijpsteen.
Het schuurtje had geen elektriciteit dus Al-
bert moest met een verlengsnoer verderop
de stekker in het stopcontact stoppen; het
volgende moment begon de motor te
draaien en klapte de steen uit elkaar. Ut dat
ding, schreeuwde Heit. De stukken slijpsteen
zaten in de kastdeur – hij heeft het nooit
meer geprobeerd.
Rika
Heit ging in 2007 naar de tandarts – dat is
ongeveer 10 minuten rijden. Gewoon even
kijken waar hij moest zijn, omdat hij een
afspraak had voor de volgende dag.
Hij besloot naar binnen te gaan en vroeg of
hij gelijk geholpen kon worden.
Dat kon, maar toen hij terug ging en ein-
delijk thuis kwam was hij helemaal buiten
adem.
“UT DAT DING!!!”
11
Op Spannenburg waaide het dak
bijna van ons huis. Wij zaten
allemaal beneden.
Vader was bij z’n moeder in Kuinre. Toen de
storm geluwd was kwam hij thuis.
Hij ging gelijk ziek op bed En dat heeft bijna
een jaar geduurd. Gewrichtsreuma.
Dat was echt een rampnacht. 1-2-53
In 1959 bij de boerderij van Klaas Brandsma
waren we aan het donderen in het hok bij
de boerderij.
Op een of andere manier kwam Sijbrand
met z’n been in een mes van een maaima-
chine. Daar maakte vader zich zo kwaad
om, dat hij met een noodgang achter
Johan aanrende om die een afstraffing te
geven. Johan kon hem niet voor blijven,
dus liet die zich vallen en daar viel vader
overheen. Die moest de achtervolging toen
opgeven want hij kreupelde nadien.
Toen we bij Wirdum woonden wilde vader
een slijpsteen maken van een stofzuigermo-
tor, er werd een steen opgeknutseld en een
snoer door een muurrooster, een van ons
moest de stekker in het stopcontact steken.
Dat ging knallend, de steen spatte meteen
uit elkaar en heit schreeuwde: UT DAT
DING!
Bij Wirdum werd toen de vierbaans aange-
legd.
Dat was leuk voor ons. Daar kon je nog wel
eens wat beleven. Wij klommen op een
tractor en starten dat ding met een spijker,
maar toen ging dat ding rijden.
Dat was paniek, we konden helemaal niks
van een trekker.
Hij rolde schuin weg de sloot in en daar
bleef hij staan te draaien.
Toen moesten we het thuis vertellen, dus
vader er naar toe. Hij stopte de motor maar
kon er verder ook niks aan doen.
Met de kranten bezorgen ben ik wel een
paar weken kilometers omgefietst omdat
ik bang was voor de wegenbouwers… en
vader maar zeggen dat ze me zochten.
Op de Lemmer werd ik een keer wakker
van de rook op de vliering waar we sliepen.
Was de deken van Johan in brand geraakt.
Hij had liggen te lezen met een schemer-
lamp onder z’n deken.
Vader had er geen last van, die zat kotsmis-
selijk op de w.c. En dat ging toch voor.
Moeder lag in Wolvega Er was een baby
op komst, ik denk Jos. Dus moest er gere-
geld naar Wolvega gebromd worden. Dat
ding wou niet erg dus moest er gesleuteld
worden.
Het vliegwiel moest er af,maar een vliegwiel-
trekker was er niet. Maar vader is niet voor
een gat te vangen en pakt een hamer .Een
paar ferme klappen en daar vloog het vlieg-
wiel door de schuur. Maar er was een stuk
op de krukas blijven zitten. En dat moest er
toch ook af.
Dat lukte uiteindelijk ook maar het vliegwiel
was niet meer te gebruiken.
Een ander vliegwiel kwam uit een kist te
voorschijn. Maar dat asgat was groter.
Met een stuk tuinslang werd geprobeerd
om dat aan te passen.
Hele nacht aan het sleutelen en toen maar
niet op bezoek.
Albert
12
Het was omstreeks 1970 toen ik mijn eerste
transistorradio kocht
Dit moderne apparaat was beduidend klei-
ner dan de exemplaren die men toen had
Tijd om eens een geintje uit te halen. Vader
had de hele dag gewerkt en was erg moe.
Toen hij thuiskwam stond de radio keihard
aan.
Vader beende op hoge poten naar de
radio en wilde hem uitschakelen, Maar het
ding bleef keihard doorspelen.
Sybrand had de transistorradio achter de
gewone radio gezet en het was deze die
speelde. Vader keek of hij water zag brand-
den, maar kon er later wel om lachen .
13
We woonden in Heeg in 1957
Heit werkte op de zuivelfabriek.
Hij wilde van baan veranderen want finana-
cieel zaten ze erg krap.
Er stond een vacature voor een baan in de
Mauritsmijn in Limburg.
Bij de medische keuring werd hij afgekeurd
omdat hij hartruis had, een gevolg van de
reuma.
Hierdoor kreeg hij de baan niet.
Enige tijd later (maart 1958) las hij in de
krant dat de mijn was ingestort.Er waren
dodelijke slachtoffers gevallen!
Een geluk bij een ongeluk?
Hieronder een officieel krantenbericht.
Mauritsmijn in 1958
3 maart 1958. Vijftig jaar geleden. Op de
staatsmijn Maurits in Geleen voltrekt zich in
een ondergrondse leerpijler een ramp. Het
dak van een ontkoold gedeelte gaat schui-
ven en stort in. Zeven mijnwerkers vinden
de dood. Hieronder een aantal reacties van
lezers naar aanleiding van de oproep in de
krant.
Ing. Frans DIeteren (Sittard): Zeven mijn-
werkers vinden de dood: L.F. Blommaert uit
Sittard, B. Grootkarsijn uit Geleen, E. Hip-
wood uit Born, Silvo Lindri uit Leyenbroek,
J.D. Noort uit Stein, V. Pintus uit Leyenbroek
en F. Zitarski uit Geleen. Drie Nederlanders,
twee Italianen, een Pool en een Engelsman.
De kolenpijler was pas korte tijd in produc-
tie. Het was een zogenaamde breukpijler.
Dat wil zeggen dat het dak van het ont-
koolde gedeelte - zogenaamde vulling -
moest instorten. Dat was in deze ramppijler
nog niet gebeurd en baarde zorgen. De
voortgang van de pijler had de bijzondere
aandacht van de bedrijfsleiding van de
Stsm. Maurits. Op 3 maart 1958 werd de pij-
ler ‘bevaren’ - mijnbouwkundige term voor
controleren - door de chef ondergronds
bedrijf Nikkela Poulsen van de Maurits. Hij
werd vergezeld door een lid van het Staats-
toezicht en de veiligheidsdienst. Er werden
geen bijzonderheden geconstateerd. Alleen
het dak wilde maar niet breken. Geen reden
nog om maatregelen te nemen om bijvoor-
beeld het dak van het ontkoolde gedeelte
met springstof te bewerken.
14
Vakantie 1999
Het was zomervakantie 1999. We lagen met de boot in Sneek
Een mooie gelegenheid om Heit en Mem te bezoeken.
Het was een mooie zonnige dag zodat we lekker buiten konden zitten.
Onder het genot van een biertje……..even lekker bijpraten.
Het lijkt net echt zo. Sybrand en Yvonne
15
Lieve Pake,
Hier een paar foto’s van ons voor in het
boek. Carmen is thuis met Kerstmis en Joey
zit op het strand in Spanje. Janneke staat bij
een stuwmeer in Duitsland: We waren daar
een lang weekend naar vrienden gegaan.
Mijn foto is gewoon thuis gemaakt.
90 jaar alweer Pake, dat is een hele leeftijd.
We wensen je nog vele jaren toe, op naar
de 100!
Groetjes van Tom, Janneke,
Joey en Carmen Nijenhuis
16
Lieve Pake,
90 jaar; wat een bijzondere leeftijd!
Van harte gefeliciteerd met het bereiken
van deze mijlpaal en we wensen je nog vele
gezonde en gelukkige jaren toe.
Peter van ’t Zet en Marieke Nijenhuis
17
Turkije 2008.Ingang Aquapark Bodrum, een dag in het
waterpretpark.
Er waren 20 Glijbanen, die dag was het
heel warm wel 39 graden Celsius, we had-
den een mooi plekje waar we konden lig-
gen. Er was 1 glijbaan waar Marcel in wilde,
maar de rest niet, hij heeft tot het laatste
moment geprobeerd iemand mee te krijgen
maar het is hem niet gelukt zelfs niet met
omkoping.
Marjan, Chantal, Marcel & Youri.
Beste HeitJaar 2008. Veel gebeurd, mooi en minder
mooie momenten. Mijn moment in 2008
was Fc Twente – Arsenal in Arnhem, uiter-
aard onder het genot van een pilsje en een
goede sigaar.
Groetjes ik hou van je.
Jou meest rare en eigenzinnige schoon-
zoon Marcel de Tukker.↓
↓
18
Lieve opa,Dit was op vakantie in Bulgarije in 2007.We
waren op excursie naar het platteland waar
we te gast waren bij de mensen die daar
wonen en konden zien hoe ze leefden. Ik
mocht meedoen met een feest,in tradition-
ele kleding. Ik moest een blaadje spelen. Ik
vond het een beetje eng maar wel leuk.
Ik wens je nog hele mooie jaren toe. Kusjes
Chantal
1 van mijn beste momenten uit 2008…
een strandwandeling tegen de nacht…
Met paps en altijd een smile of een lach...
Greetz. Youri.
19
Hoi Pake,
U weet dat uw kleinzoon Johnny vorrig jaar getrouwd is met Esther, maar wat u niet
weet is dat wij na onze trouwdag ontzettend veel reacties hebben gehad over u, om het
feit dat u erbij was en zo ontzettend genoten heeft op ons feest bij Lange Piet in Lemmer.
Voor ons is het iets om op terug te kijken en zeker om te zien hoe u genoten heeft, dit
doet ons goed.
Nu we getrouwd zijn willen we ook gaan denken aan gezinsuitbreiding, alleen wil dit
helaas nog niet lukken, we zijn inmiddels al 2 jaar bezig om in verwachting te raken.
We zijn al in het ziekenhuis geweest en alles is onderzocht gelukkig is bij ons alle 2 in
orde.
Onze wens voor u is dan ook om u het zoveelste achterkleinkind te kunnen schenken,
maar het laat nog even op zich wachten.
De familie Nijenhuis is een sterke en hechte familie en dit komt allemaal mede door u, al
uw kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Het is een mooi boeltje bij elkaar en het is allemaal bij u begonnen, wij weten niet of u
zich dat realiseert, maar daarvoor willen wij u wel even een dikke pluim voor geven.
Wij houden van u en we denken veel aan u.
Johnny en Esther
20
21
Lieve pake,
Van harte gefeliciteerd! 90 jaar is een respectabele leeftijd.
Vroeger kwam ik af en toe wel eens logeren. Wat ik me goed herinner is dat om 22.30 uur
de televisie aanging. Want u wilde ‘Hart van Nederland’ niet missen. Ik zat ondertussen met
beppe te keuvelen en u kletste er, als u vond dat er wat interessants te melden was, heerlijk
doorheen.
Dit leverde dan vaak een licht geïrriteerde blik van beppe op. Ik wist niet wat ik er van denken
moest, maar erg grappig is het wel als je er aan terugdenkt!
22
Lieve Heit en pake
In 1991 stond op de achterkant van de
foto. Heit en Mem zitten lekker in het zon-
netje in ons kleine tuintje van ons huis in
Amsterdam. Ze vonden Amsterdam een
hele mooie stad en hebben tijdens een van
onze vakanties een paar weken op ons huis
gepast.
18 december 1992 zijn wij getrouwd. Alie
was zwanger van Rianne. Heit en Mem
waren uitgenodigd om het huwelijk bij te
wonen.
5 maart 1993 is Rianne geboren. Heit en
Mem heel trots op de foto met hun klein-
kind.
23
In de doos met foto’s kwamen we deze foto
tegen. Heit en Mem op bezoek in Vught
in aug 1995 . Hildo is hier ongeveer vier
weken oud.
Nog een recente foto van ons hele gezin.
We hebben dit jaar kerst en oud en nieuw
in Polen doorgebracht. We hebben heerlijk
genoten van het skieën.
Heit en pake van harte gefeliciteerd met je
90 ste verjaardag! Wij hopen dat we jou
nog heel veel jaren mogen feliciteren.
Veel liefs van Alie, Wietze, Rianne, Emira en
Hildo
24
Deze foto is in Griekenland gemaakt, in het
jaar 2008.
Het was in Griekenland heel erg warm, dus
wij denken, wij gaan er even lekker bij zitten,
wij hebben heel erg mooi uitzicht op dit
punt waar we nu zitten, je kan heel erg ver
kijken als het goed is zie je verderop deze
foto zelfs de zee.
Het was een hele leuke vakantie, ik heb heel
erg genoten,
Deze foto is genomen in het plaatsje
Athene.
Gefeliciteerd Pake,
-X.x.X- Hildo,
25
Heey Pake,
We zijn vorige zomer naar Griekenland (met
de auto) geweest.
Op de foto staan Wietze, Alie, Emira en ik
op de akropolis. Hildo heeft de foto ge-
maakt.
en Gefeliciteerd al 90 jaar, en ik wens je nog
vele jaren.
Groetjes Rianne
26
Heeee pake!
Deze foto is genomen toen we op skiva-
kantie waren in Polen. Het had die dag
gesneeuwd en ’s avonds gingen we nog
even snel naar buiten om in de sneeuw te
gaan spelen. We hadden een sneeuwpop
gemaakt en hier ben ik bezig met het hoofd
van de sneeuwpop. Het was een hele leuke
skivakantie.
Nog van Harte gefeliciteerd met uw verjaar-
dag
Kusjes Emira
27
De eerste vijf kinderen: Sybrand, Hanneke, Albert,
Johan en Gerard 1948 - Aaltje, Albertje, Janke, en Johan jr op de arm
28
1948 van links naar rechts: vriendin Aaltje, Aaltje, moeder en
vader Groenendal, Oom Jan, Tante Janke. Op voorgrond:
heit/pake (Johan) en mem/beppe (Albertje) met Johan jr.
Gerard, Hanneke en Sybrand
29
1963 bovenste rij: Jannie, Herman, Sybrand, RIka. Daaronder: Gerard, Alie,
Albert, Hanneke. Onderin (de kleinsten): Marjan, Bettie, Eduard. Foto rechts:
Bouke, Hanneke met hun dochter Bettie.
30
Boven: Oud-Leusden 1973; van rechts
naar links: Johan en Agatha, Gerard
met Bettie T., Jos, Marjan, Hanneke,
Jannie, Bettie N., Mem/Beppe, met
Irene.
De familie ging op vakantie in een boer-
derijtje bij Oud Leusden. Heit zei zelf altijd
Dalfsen.
Heit en mem gingen met de jongste kinde-
ren. Jannie en Alie in hun nieuwe blouses
, dezelfde maar in roze en blauw en sexy
korte broekjes.
Het was een fijne vakantie. Na een paar
dagen kwamen Johan en Agatha. Agatha
ook in sexy blouse en broek.
Heit en mem stonden hun bed af. Ook
Sybrand kwam een dag aanwaaien. Er
werden reuzenvliegers voor Jos en Eduard
gemaakt van vuilniszakken en opgelaten.
Vervolgens kwamen ze in de hoogspan-
ningskabels terecht en kwam de hele buurt
zonder stroom te zitten.
31
Foto links: 1973 Heit/Pake met Mem/Beppe en Akke. Foto midden: 1976 In de Schans. Heit/Pake
met sigaar en Beerenburg. Foto rechts: juli 1977.
32
Bruiloft Sybrand en Yvonne. 11 november 1977
Foto rechtsboven: Herman, Eduard, Heit/Pake, vader Hanstede, Irene,
Bouke, uiterst rechts Akke
33
1976, Rika
1976, Gerard, Hieke, Herman
34
Bruiloft Gerard en Hieke 1978. Foto links: Hanneke links tegenover
Heit/Pake rechts, Albert rechtsvoor en Hieke staand. Foto boven: van
links(boven) naar rechtsonder: Marjan, Irene, Hanneke, Bettie, Mem/
Beppe, Gerard, Hieke, Rika
35
1978. Terschelling, Heit/Pake en Mem/Beppe met
Nienke, geboren 16-12-78, rechts Silvia.
1980 Bruiloft Bettie en Jelle
36
Foto linksboven: Akke, Mem/Beppe
met Bettie op schoot en Heit/Pake.
Foto rechts, Heit/Pake op bezoek in
Sneek, met Akke. Rechtsboven: Jan-
nie, Mem/Beppe en Heit/Pake.
37
Foto links: soep eten tijdens skûtsjesilen: links Eduard, Herman en Jos. Zittend: Heit/Pake en Johan.
Foto rechts: bij Heit/Pake en Mem/Beppe thuis in de Fregat, Lemmer. Jos links op de foto.
38
Foto links: Oom Jan, Tante Janke,
Mem/Beppe, Heit/Pake, Foto rechts
en rechtsonder: Heit/Pake en Sybrand
zijn aan het klussen bij Alie en Wietze
in Amsterdam, circa 1978.
39
40
Op vakantie in Oostenrijk
41
42
43
27 juni 1991 - 45 jarig jublieum
44
Foto links: Kerstdiner, links op de foto Richard. Foto rechts: Bouke en Hanneke op een buurtbarbecue, 1998
45
Foto links: 2000; op kraamvisite bij Akke en Tim voor de geboorte van de tweeling op 17 februari. Links Heit/Pake met Emile, rechts
Mem/Beppe met Ingeborg. Foto rechts: Heit/Pake in zijn huis in Sneek, de Prins Mauritsstraat
46
Kerstdiner in 2005, links Heit/Pake met Jannie, rechts Heit/Pake met Rika
47
2005, april. Heit/Pake, Tom met Joey en Sybrand. Vier generaties bij elkaar.
48
2001
49
In dankbare herinnering aan ûs heit
JOHANNES GERARDUS NIJENHUIS
geboren 23 januari 1919 te Wijhe.
Sinds mei 2003 weduwnaar van Alberta
Groenendal
Heit was de oudste zoon uit een gezin
van 13 kinderen. Zijn vader werd al vroeg
invalide, waardoor de kinderen al jong aan
het werk moesten. Heit ging aan het werk
als boerenknecht. Toen de oorlog uitbrak
werden jonge mannen naar arbeidskam-
pen en fabrieken in Duitsland gestuurd.
Dit heeft hij kunnen ontlopen door op het
platteland in Friesland te werken. Min of
meer beschermd doordat hij in loondienst
bij een boer werkte en de bezetter ook
wel begreep dat er geoogst en gemolken
moest worden, is hij goed door de oorlog
gekomen. Ook in de oorlogsjaren was er
toch nog wel plezier en met name ijsplezier.
Tijdens deze schaatstochten op de ijsbaan
ontmoette hij Alberta. Deze relatie verdiepte
zich en toen de oorlog ten einde was beslo-
ten ze in het huwelijk te treden.
Heit was een temperamentvolle man en in
de agrarische sector was er geen ontslagbe-
scherming. Dit had tot gevolg dat er regel-
matig rond de 12e mei weer een verhuizing
op stapel stond vanwege onenigheid met
zijn werkgever. Daarna heeft hij gesol-
liciteerd bij de Mauritsmijnen in Limburg.
Hiervoor werd hij afgekeurd vanwege een
ruisend hart. Naar later in zijn leven bleek,
heeft hij dit opgelopen door een acute
reuma in zijn jonge jaren. Na een aantal
jaren in de zuivelsector werkzaam te zijn
geweest, waarin hij het gebracht heeft tot
eerste kaasmaker, is hij toch weer terugge-
gaan naar de agrarische sector. In de loop
der jaren groeide het gezin voorspoedig tot
een kindertal van 14. In dit gezin was mem
de spil, maar heit werkte keihard voor de
benodigde financiën. Omdat het boeren-
leven hem toch wel zwaar begon te vallen
werd er besloten op een vacature van een
houtfabriek in Lemmer te solliciteren. Tijdens
zijn werkzaamheden op de houtfabriek
verslechterde zijn conditie zienderogen, wat
uiteindelijk resulteerde in een hartoperatie.
Hierdoor kwam hij in de WAO terecht op
63 jarige leeftijd. Door zijn harde werken is
hij nooit aan hobby’s toegekomen. Ver-
wacht werd dat hij hierdoor in een gat
terecht zou komen, maar het tegendeel was
waar. Hij kreeg tal van hobby’s, waaronder
lezen, puzzelen, wandelen met de hond
en dagtochtjes met mem. Hij kreeg meer
tijd om te genieten van zijn kinderen en
kleinkinderen. Zo beleefden ze mooie jaren
samen. In december 1995 verhuisden ze
naar Sneek, naar een seniorenwoning. Hier
hebben heit en mem, genietend van de kin-
deren en kleinkinderen, nog een aantal fijne
jaren gehad. Na het overlijden van mem in
2003 verwachtte iedereen dat heit dood-
ongelukkig zou worden zonder mem, maar
mede door de opvang van Rika en Jannie
heeft hij tot het einde nog een vrij gelukkige
tijd gehad en zelfstandig gewoond zoals
zijn wens was.
Vlak voor zijn negentigste verjaardag werd
heit opgenomen in het ziekenhuis waar hij
vier dagen na zijn verjaardag is gestorven.
Nu zijn ze weer samen.
51
Ontwerp en vormgeving
A.A.J. Klaasen-Thijsseling
Januari 2009