Πριν αρχίσει να διορθώνει τα τετράδια προσπάθησε να θυμηθεί το θέμα που είχε βάλει έκθεση η κ. Ελένη η δασκάλα.

«Τι θα ντυθώ τις αποκριές»

Πόσο θα χαιρόταν τα παιδιά σαν του φανερώσω την έκπληξη που ετοίμασα.

Αποκριάτικος χορός με όλα όσα ετοίμασαν οι μανούλες.

Τα φαντάστηκε να χοροπηδούν ξετρελαμένα .

Άρχισε τότε το διόρθωμα.

Η Χαρούλα ήθελε να ντυθεί μπαλαρίνα.

Ο Μιχάλης πιερότος, η Σταυρούλα νεράιδα, η Ανθία μαρκησία ....

Ο Κωστάκης έγραφε :-Εγώ θέλω να ντυθώ Σούπερμαν, όμως η μαμά λέει πως δεν έχουμε χρήματα για τη στολή και έτσι για να μη στεναχωριέται της είπα πως δεν

θέλω να ντυθώ τίποτα.

Προχώρησε στο επόμενο τετράδιο. Είχε χάσει όμως τον ενθουσιασμό της.

Ούτε η βασίλισσα της νύχτας της έλεγε τίποτα, ούτε ο ιππότης.

Άκουγε μόνο μια φωνή συνέχεια με τ’ αυτιά της τη φωνή της κ. Φωτεινής , της δασκάλας της Γ΄

τάξης.

-Εγώ θα ετοιμάσω μερικά παιχνίδια να παίξουν τα παιδιά χωρίς μασκαρέματα. Φαντάστηκες ένα παιδί να μην έχει να αγοράσει στολή ;

Κι ύστερα σκέφτηκε τον Κωστάκη. Με τι λαχτάρα ήθελε να ντυθεί ! Αλλά και τη

μεγαλοψυχία του για να μην στεναχωρήσει τη μητέρα του θα στεναχωριόταν εκείνος.

Κόντευε να τελειώσει το διόρθωμα των τετραδίων και σκεφτόταν να ματαιώσει τον

αποκριάτικο χορό της Β΄ τάξης.

Μήπως η κ. Φωτεινή έχει δίκιο. Δεν ήθελε να ντυθούν τα παιδιά

στην τάξη της γιατί το έθιμο είναι ειδωλολατρικό.

Είναι δηλαδή αντίθετο με το θέλημα του Θεού.

Άκεφα άνοιξε το τετράδιο του Γρηγόρη.

Αυτός σκέφτηκε είναι τόσο γλυκό παιδάκι. Θα του

ταίριαζε να ντυθεί πρίγκιπας.

Ξύπνησε λοιπόν το ενδιαφέρον της που έφτανε μέχρι την περιέργεια

να δει τι είχε αποφασίσει να ντυθεί αυτό το όμορφο χαριτωμένο παιδάκι.

-Εγώ τις αποκριές θα πάω στην εκκλησία.

Και θα κοινωνήσω.

Έτσι θα ντυθώ το Χριστό.

Έμεινε σκυμμένη ώρα πάνω στο τετράδιο του Γρηγόρη.

Προβληματίστηκε ...

Αποφάσισε. Αύριο στο σχολείο θα γίνει

πανηγύρι.

Θα κάνουμε χειροτεχνίες,

θα πετάξουμε χαρταετούς,

θα παίξουμε,

θα χορέψουμε,

θα τραγουδήσουμε..

Κι όλα αυτά με το Χριστό μέσα στην καρδιά μας.

Δακρυσμένη τώρα... Κάνει το σταυρό της

και προσκυνά την εικόνα του Χριστού.

Όταν ο Χριστός είναι στην καρδιά μας τότε η

καρδιά μας θα είναι γεμάτη χαρά.

Έπειτα κατεβάζει την εικόνα του Χριστού και διαβάζει από πίσω μια αφιέρωση με τα γράμματα του παπα-Ανδρέα,

που της την είχε χαρίσει όταν πρωτοδιορίστηκε.

-Προσπάθησε παιδί μου,

να ντύνεις τα παιδιά με την εικόνα του Χριστού στη ψυχή τους

και αν αυτό δεν μπορείς να το κάνεις , όσες φορές βλέπεις έτσι ντυμένα τα παιδιά,

μην τους μουτζουρώνεις αυτή τη στολή.

Ύστερα ξαναγύρισε στα τετράδιά της. Φαντάστηκε μια παρέλαση από πιερότους και μπαλαρίνες, κλόουν και μάγισσες, σούπερμαν και ιππότες να υποχωρεί και να δίνει τη θέση της στην εικόνα του Χριστού.

Έκλεισε αποφασισμένη το τετράδιο του

Γρηγόρη και είπε :

-Εσύ μικρέ μου μπορείς να ντυθείς ότι διάλεξες.

Έπειτα πήρε το αυτοκίνητό της και πήγε στο σπίτι της κ.

Φωτεινής να ετοιμάσουν το πανηγύρι της επόμενης ημέρας.

Μέσα στην σκέψη της διαρκώς έλεγε:

- Όταν ο Χριστός είναι στην καρδιά μας τότε μόνο

η καρδιά μας θα είναι γεμάτη χαρά.